cəmiyyətçi

cəmiyyətçi
is. Cəmiyyət xadimi; cəmiyyəti, xalqı sevən, ona xidmət edən adam, ictimai xadim. Mirzə Fətəli bir ədib və bir şair olmaqdan daha artıq bir cəmiyyətçi, bir əməlpərvərdi. C. C..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • cəmiyyətpərəst — <ər. cəmiyyət və fars. pərəst> bax cəmiyyətçi …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • fərdiyyətçi — sif. Öz fikir tərzinə və hərəkətlərində fərdiyyətçiliyə meyil edən (adam). // Öz şəxsi mənafeyini cəmiyyətin, kollektivin mənafeyindən üstün tutan, birinci növbədə öz mənafeyini güdən (adam). Cabbarlı «Almaz» pyesində əsasən köhnə fərdiyyətçi… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • əməlpərvər — is. <ər. əməl və fars. . . . pərvər> klas. Müəyyən bir əməl (qayə, məqsəd) uğrunda çarpışan, konkret bir məqsədə xidmət edən. Mirzə Fətəli bir ədib və bir naşir olmaqdan daha artıq bir cəmiyyətçi, bir əməlpərvərdi. C. C …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • kağızpərəst — is. Kağızlara, işin rəsmi cəhətinə həddindən artıq əhəmiyyət verən adam; rəsmiyyətçi (bax kağız 3 cü mənada) …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • şura — is. <ər.> 1. Hər hansı bir məsələni, işi və s. müzakirə etmək, məsləhətləşmək üçün bir yerə yığışma; müşavirə, məclis. Valideynlər şurası. 2. Hər hansı bir təşkilat, idarə, cəmiyyət yanında sərəncamverici və ya məşvərətçi orqan. İnstitutun… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • xırda — sif. 1. Həcmcə, ölçücə, boyca kiçik, balaca. Xırda boy. Xırda əl. Xırda həb. Xırda daş. – . . Zeynal özü ilə ancaq xırda bir dəftərçə götürdü. . B. Bayramov. // Addım haqqında. Əlində qəhvəyi rəngli kiçik redikul, xırda və yeyin addımlarla gedən… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • əməlsiz — sif. Sözünə, vədinə əməl etməyən, yaxud bir şeyə inandığı halda, onu yerinə yetirməyən, ona əməl etməyən. Əməlsiz nəsihətçi. Əməlsiz adam. // Əməli əhəmiyyəti olmayan, həyata keçməyən. Əməlsiz sözdə fayda olmaz. (Ata. sözü). // Dini ehkama sözdə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”